Time flies

Nog een paar dagen en dan wonen we al weer een half jaar in Californië. Jeetje wat gaat dat snel. En ondertussen voelt alles hier ook al zo vertrouwd. Mijn idee was om geregeld een blog te schrijven, maar ik zie dat de laatste keer in augustus was. Ondertussen hebben we al weer zoveel leuke dingen gedaan en is er heel wat familie langsgekomen.

Mijn broertje Jeroen was de eerste die ons begin september kwam verblijden met een bezoek. Hij is voornamelijk veel zelf op pad gegaan naar San Francisco, Yosemite, Santa Cruz en meer. In de weekenden zijn we gezellig met Jeroen op stap gegaan. Dit was voor ons de eerste keer dat we de 17-mile drive gingen bekijken. De 17-mile drive is een fantastische route langs de kust bij Monterey en Carmel met een aantal leuke bezienswaardigheden, zoals veel zeeleeuwen en mooie natuur. Daarnaast rijd je langs prachtige huizen en mooie golfbanen (o.a. Pebble Beach). We eindigden onze route in Carmel, een mooie badplaats met leuke winkeltjes en veel restaurantjes. Een andere keer zijn we erg gezellig gaan lunchen aan het water ten noorden van San FUitkijken op seal rockrancisco in Tiburon.

DSC_0717 (800x544)

Eind september speelde Charles een tennis toernooi in Monterey. Dat was een prima gelegenheid om wat Hyatt punten te gebruiken voor een nachtje weg met z’n allen. Tennispartner Danny had ook zijn vrouw Hannah en twee zoontjes meegenomen. Charles en Danny speelden vrij aardig, maar verloren uiteindelijk in de halve finale. Gaf ons wel wat meer tijd om rond te rijden en leuke dingen te doen.

Begin oktober hadden de kinderen een weekje vakantie en zijn we met Danny, Hannah en de kinderen een paar dagen naar Yosemite gegaan. Wat een mooie ervaring. De kinderen en ik vertrokken op donderdag, Charles zou vrijdag na het werk pas komen. Alleen de weg ernaartoe vond ik al een hele ervaring. We reden door prachtige landschappen en eindigden met een kronkelweg omhoog naar Yosemite. Onze slaapplaats voor de komende dagen was een ‘Yurt’, een grote ronde tent met daarin vier stapelbedden en verder niets. Een beetje Spartaans, maar ook wel eens leuk. Gelukkig konden we van vrienden diverse campingspullen lenen want wij luxepaarden hadden nog nooit gekampeerd. We hadden wel onze eigen dekbedden mee. Gelukkig maar want ’s nachts was het nogal koud. Het terrein waar onze Yurt stond lag prachtig in de bossen met mooi uitzicht. Het was een uitdaging om ’s avonds op een klein gaspitje een maaltijd klaar te maken, maar het lukte prima. Onze vrienden lieten ons zien hoe je de typisch Amerikaanse ‘smores’ maakt. Je neemt een marshmallow en houdt die boven het vuur totdat hij van binnen goed zacht is. Vervolgens stop je de marshmallow tussen twee Graham crackers en doet daar ook nog een reepje Hershey chocolade tussen. En smullen maar…

DSC_0785 yurt

Uiteraard moesten we in Yosemite ook van de natuur gaan genieten. Helaas geen beren gezien, maar wel prachtige sequoia bomen in de Mariposa Grove. We liepen mee met een ranger die ons alles kon vertellen over de verschillende bomen. Je kunt je niet voorstellen hoe groot deze bomen zijn, totdat je er naast/onder staat. Na de tour wilden we nog even gaan wandelen, maar dat werd al snel een lange wandeling die nogal omhoog ging. De kinderen hielden het goed vol, maar begonnen halverwege toch behoorlijk moe te worden en te zeuren. Dus maar weer terug naar beneden. Vlak bij het terrein waar we logeerden was een mooie beek waar de kinderen voor het eerst gingen vissen. Ze hebben zich enorm vermaakt, maar geen vis gevangen. De volgende dag hebben we een kleinere wandeling gemaakt onder begeleiding van een gids die ons vertelde hoe je het beste foto’s van de natuur, geïnspireerd door Ansel Adams, kunt maken. Verder hebben we nog wat rond gelopen in het park en ’s avonds genoten van een heus kampvuur. Het waren een paar heerlijke dagen. Lekker om helemaal weg te zijn van alles.

DSC_1014 DSC_0765 DSC_1005 DSC_0994 DSC_0849 DSC_0830 DSC_0788

Op 13 oktober werd op de school van Pleun en Pien de jaarlijkse Walk-a-thon georganiseerd. Een sponsorloop waarvan de opbrengst voor de school is. Geweldig om te zien hoe groots zoiets wordt opgezet door alle vrijwilligers. Het was een prachtige dag en de kinderen liepen rondjes om het grasveld. In het begin kregen ze allemaal een cadeautje na elke ronde en daarna kregen ze iets per 5 of 10 rondes. Een goede incentive om de kinderen meer te laten lopen. Pleun was ook niet te stoppen en heeft alle zestig rondjes volbracht.

pleun 60 rondjes walk a thon

En eind oktober kwamen mijn ouders voor twee en een halve week op bezoek. Fijn om ze weer te zien en vooral erg leuk om te laten zien waar we wonen en hoe ons leventje er hier uit ziet. Ze hebben zich goed kunnen vermaken met diverse uitstapjes naar o.a.  San Francisco, 17-mile drive, Napa. En daarnaast ook nog heerlijk genoten van het mooi weer, dus lekker zonnebaden bij AVAC. En ze konden meteen een nieuwe ervaring meemaken: Halloween. In de aanloop naar Halloween was het geweldig om door de buurt te rijden om te kijken welke huizen weer gekke dingen in hun tuin hadden staan. Nu we hier wonen vonden we dat we er ook maar aan moesten geloven. Onze Halloween versiering was echter wel nogal simpel vergeleken bij sommige huizen. Op de avond zelf gingen zowel Floor als Pleun met eigen vriendinnetjes op stap voor Trick or Treat. Charles en ik gingen samen met Pien op stap. We waren uitgenodigd bij een klasgenootje van Pien om daar eerst te borrelen en dan op stap te gaan met een stel kinderen en ouders.

halloween kinderen halloweenWat een leuke ervaring was dit. De kinderen waren door het dolle heen en renden van huis naar huis. De zakken waren al snel gevuld, maar de kinderen waren niet te stoppen. We hadden gehoord dat er een straat is in de buurt die altijd heel druk is omdat daar het ‘Haunted House’ is. Dat was niet gelogen. We moesten er voor zorgen dat we de kinderen goed in de gaten hielden want de straat zag zwart van de mensen. En daarnaast moest je uitkijken voor de versierde golfkarretjes die hier rijden 😉 Het Haunted House was wel een bijzondere ervaring. Om een idee te krijgen heb ik een filmpje online gezet. http://www.facebook.com/photo.php?v=3922704982126&set=vb.1114625356&type=2&theater

Als uitsmijter van hun bezoek waren mijn ouders erbij voor de 12e verjaardag van Floor. Dat was een mooie afsluiting van hun komst.

To be continued…. (en ik beloof sneller dan deze keer 😉

Advertentie
Categorieën: Uncategorized | 2 reacties

Weekendje Lake Tahoe

Afgelopen weekend zijn we een weekendje weg geweest. Charles fietst al een tijdje met een groepje mannen en ze wilden wel een keer een rondje Lake Tahoe gaan fietsen. Dus daar stonden we dan vrijdagmiddag klaar voor vertrek. Met alle spullen die we mee hadden, leek het wel of we een week weggingen. Helaas was het onderweg nogal druk op de snelweg waardoor we pas rond negen uur in Lake Tahoe waren. Het groepje bestaat uit twee Nederlanders, een Amerikaan en een Amerikaanse Turk. Beide Nederlanders hadden ook hun vrouw/vriendin mee waarvan er eentje een Nederlandse is. En geen van allen heeft nog kinderen, dus dat beloofde wat met die van ons erbij. Lees verder

Categorieën: Uncategorized | 3 reacties

De eerste schooldag

Vandaag was het dan zover. Floor, Pleun en Pien hadden hun eerste schooldag op een Amerikaanse school. Om 6.15 uur vanochtend hoorde ik Floor al rommelen en niet lang daarna was iedereen wakker. Heerlijk om te zien hoe Pleun, die normaal echt kan uitslapen, om kwart voor zeven al een kop thee en een wafel met stroop voor zichzelf had gemaakt. Toen Pien wakker werd, was het eerste dat ze zei: “Maar ik spreek helemaal geen Engels. Hoe moet ik vragen of ik naar de wc kan gaan?” De arme schat was lichtelijk nerveus. En zij niet alleen. Lees verder

Categorieën: Uncategorized | 6 reacties

Onze tripjes

Inmiddels wonen we hier al weer drie weken. De tijd vliegt voorbij en het is genieten hier. Het lekkere weer is zeker geen straf. De meisjes en ik zijn nog veel in en rondom het huis aan het ‘klooien’. De dozen zijn allemaal uitgepakt en alle kamers zijn op orde. Niet normaal hoeveel rotzooi je toch nog meeneemt. Ik heb in NL echt heel veel uitgezocht en weggegooid, maar nu komen er toch weer spullen uit dozen waarvan ik denk “Wat moeten we er mee”. Om het nu maar een beetje opgeruimd uit te laten zien, heb ik veel zooi gewoon weer in een la gegooid. Komt wel een andere keer (of niet). We moeten nu alleen nog maar schilderijen ophangen. Dat wordt nog een uitdaging met die holle houten muren hier. Lees verder

Categorieën: Uncategorized | 1 reactie

We zijn er

Een week geleden was het zover. Het vertrek naar Amerika. Voor het vertrek moest er nog het een en ander in het huis gedaan worden. Alles was al in mei verhuisd, maar bleek dat er toch nog best veel zooi in het huis lag. Na twee tripjes vuilstort en kringloop en twee dagen schoonmaken was het huis met dank aan ouders en schoonouders helemaal tip top. Nu nog huurders… Lees verder

Categorieën: Uncategorized | 7 reacties

Een weekje naar The States

Na een 11 uur durende vlucht kwam ik aan op San Francisco International Airport. De paspoort controle duurde nogal lang, maar het voordeel daarvan was dat mijn koffer al klaar stond. Wat was het fijn om Charles weer te zien na 7,5 week!

Omdat Charles toch een vrije middag had, zijn we naar San Francisco gereden om de toerist uit te hangen. Eerst even lekker geluncht in Sausolito en daarna natuurlijk even wat winkels in en uit, lopen over Union Square, met de kabeltram naar Fisherman’s Wharf en de zeeleeuwen bekijken bij Pier 39. Daarna gegeten bij Charles’ favoriete ‘vreetschuur’ The Cheescake Factory. Inmiddels was ik 24 uur op en viel ik bijna in slaap boven mijn bord. Tijd om naar Sunnyvale te gaan. Lees verder

Categorieën: Uncategorized | 5 reacties

Hij is weg…

Ja, en dan komt toch echt dat moment van afscheid. Vanaf het moment dat we hebben verteld dat we naar Amerika gaan vertrekken, weten we ook dat er een moment van afscheid komt. En dat eerste afscheid is nu aangebroken. Vanochtend heb ik Charles naar Schiphol gebracht…

De afgelopen drie weken hebben we heel veel etentjes, borrels en afscheidsfeestjes gehad. Ontzettend gezellig en heel leuk om iedereen nog even te zien. Maar ook heel dubbel omdat ik weet dat Charles bijna weggaat. Afgelopen donderdag was het afscheid op het werk van Charles. Met collega’s en goede zakelijke partners werden er mooie speeches gehouden en werd Charles verwend met cadeaus. Heel leuk om te horen hoe gewaardeerd hij wordt als collega en als persoon. Ik stond daar in elk geval als erg trotse vrouw! Lees verder

Categorieën: Uncategorized | 4 reacties

Het grote avontuur begint

Na maanden voorbereiding, veel praten en uitzoeken is het nu eindelijk zover. Charles heeft het contract voor een baan in Amerika getekend, het visum is binnen en de huidige baan is opgezegd. Nu gaan we vertellen aan de kinderen dat we naar Amerika gaan. Niet zomaar voor vakantie, maar voor het echte werk. Wat zal het een schok zijn. Lees verder

Categorieën: Uncategorized | 6 reacties

Blog op WordPress.com.